Bommetje

Nu doe ik het weer: ik geef toe aan gedachten die ik al weken probeer te blokken. Ik hoor dan net als Lauren Cooper - voor de mensen die haar niet kennen: youtube nu direct! - te zeggen: 'I ain't bovvered, though'. Met een ijskoud gezicht moet ik denken dat er meer mensen zijn in de wereld met wie ik kan optrekken en die ik liefhebben kan. Onnoemelijk veel, zelfs. Weetje? Het lukt gewoon niet. Ik blijf denken en steeds betrap ik me erop dat ik wil sms'en of bellen of mailen of msn'en of rooksignalen of schreeuwen of abseilen of weet ik wat. Weetje? Ook dat lukt niet. Waarom zou je überhaupt reageren als ik bij voorbaat niets van je hoor. Ach. Soms denk ik dan: bekijk het, I ain't bovvered. Om mezelf er vervolgens op te betrappen dat ik stomme stukjes over je schrijf, aan je denk of over je praat. Weetje? Je bekijkt het maar - het is klaar.

Het is ook klaar met Marianne Thieme. De verstokte Zevende-Dagsadventist schreeuwt voor de sluiting van het dolfinarium in Harderwijk - die mooie stad in de buurt van, ahum, Den Helder. Een geldige reden hiervoor is dat dolfijnen dieren zijn die niet in gevangenschap horen. Een geldig argument hierbij is natuurlijk de doldwaze Antilliaanse dolfijn die een bommetje maakte op drie toeristen. Hoewel de dierenverzorgers nog zo hadden gezegd dat de toeristen zelf verantwoordelijk waren, eisen ze nu een schadeclaim. Zelfs Dr. Phil is al gesignaleerd rond de Curaçaose dolfijnenopvang om een speciale show rond het getraumatiseerde dier te maken. Hij moet toch wat nu Britney te grote problemen heeft voor de wonder-shrink zonder diploma maar met losse handjes.

Ik zou kunnen uitweiden over waarom ik klaar ben met Thieme, maar I still ain't bovvered. Daarom kopieer ik hieronder een stuk dat ik schreef naar aanleiding van haar geschreeuw in kranten over het sluiten van dierentuinen. Dit deed ze naar aanleiding van de ontsnapping van Bokito. Ach. Ze bekijkt het maar - het is klaar.

Komkommertijd wordt tegenwoordig ingeluid met een periode van struisvogeltijd: steek massaal het hoofd in het zand voor écht en inhoudelijk doordacht nieuws. Zo verbaas ik me niet enkel over de enorme aandacht die een gorilla krijgt, maar ook over de onterechtheid van de discussies rondom zijn ontsnapping. Waar wordt gesproken over wilde dieren en de vrije natuur, het vangen van dieren en het ongeldige bestaansrecht van dierentuinen, zou ik willen ingrijpen en willen wijzen op het spreken op basis van gevoel en niet op basis van ratio, verstand.

Natuurlijk leven de dieren niet in hun ‘normale’ leefomstandigheden, maar door de eeuwen heen hebben dierentuinen deze zo goed mogelijk geprobeerd te imiteren. Van voedingsleer tot behuizing, van verzorging tot acclimatisatie: alles heeft geleid naar zich natuurlijk gedragende (groepen van) dieren, die zich regelmatig voortplanten en lang in leven blijven.

Dit laatste is uiterst belangrijk. Critici spreken namelijk vaak over een ‘vrije natuur’, waarmee ze dus impliceren dat deze nog bestaat. Deze natuur is echter lang geleden verdwenen en wel bij de opkomst van het consumentisme – de drang te blijven consumeren en daarom ook te produceren. Alles moet wijken voor onze behoeften. Dierentuinen zijn nu en vooral in de toekomst belangrijk bij het instandhouden van diersoorten die (mogelijk) uitsterven of reeds uitgestorven zijn, omdat de leefomgeving van deze dieren verwoest is.

Dierentuinen hebben zich ontwikkeld tot centra voor onderzoek en conservatie. Dat hier geld mee gemoeid is, mag duidelijk zijn. Aangezien de overheid krap zit en geen geld wil uitgeven aan deze instellingen, zijn de bezoekersaantallen cruciaal – naast de nog steeds evenzo grote educatieve waarde van een bezoekje. Het is naïef te stellen dat het bezoek aan deze tuinen ontmoedigd, dan wel gestopt moet worden. Dat zou de dolksteek zijn in de rug van (de instandhouding) van biodiversiteit.

Al langer zocht ik naar berichten rondom de Partij van de Dieren. Ik ben namelijk erg benieuwd waarom er zoveel hoogopgeleiden bij deze veredelde actiegroep zitten. Hun naïeve reacties rondom Bokito-gate hebben mij weder gesterkt in wantrouwen en achterdocht. Het ondoordachte schreeuwen zal averechts werken: we hebben niet de luxe dierentuinen af te schaffen.

Het is klaar - denk ik.